O comezo da Alianza. A historia de Noé.

A Biblia é o libro sagrado tanto para hebreos como para cristiáns. 

O nome Biblia é o plural do termo grego "biblon" (libros), de onde podemos quitar que a Biblia está conformada por un conxunto de libros escritos por diferentes autores en diferentes etapas históricas. 

Podemos comezar a organización destes libros dividíndoos en dúas partes, o Antigo e o Novo Testamento. 

No noso idioma "testamento" ten o sentido de "herencia", se ben a palabra orixinal hebrea é "berit", que significa "alianza" ou "pacto". Así distinguiríamos na Biblia entre antiga e nova alianza. 

En realidade a clave da Biblia é o concepto de "alianza": se segues a Deus non es o seu escravo coma nas relixións paganas: en realidade es o seu aliado, Él precisa de ti, e o describe ao longo de todo o libro. Acabaremos cando vexamos as cartas de San Pablo, en concreto 1ª Corintios capítulo 3: 

"7De maneira que nin o que planta nin o que rega son ninguén, senón Deus, que é quen fai medrar. 8Quen planta e rega veñen facer o mesmo, pero cadaquén levará a súa paga conforme ó seu traballo. 9Porque nós somos xornaleiros de Deus; e vós sodes o agro de Deus, edificio de Deus."

Para intentar contextualizar un pouco o comezo imos poñer un fragmento do capítulo IX do libro do Xénese, o primeiro do Antigo Testamento. Nel descríbese a chegada de Noé a terra tras o diluvio. 

Por se non vos lembrades ben, tamén vos meto un pequeno resumo.

1Deus bendiciu a Noé e ós seus fillos:

‑"Crecede, reproducídevos e enchede a terra. 2Que vos teñan respecto e medo os animais todos da terra e os paxaros do ceo. No voso poder están os réptiles todos da terra e os peixes do mar. 3Todo o que vive e se move serviravos para mantenza. Dóuvolo todo, como vos dei os vexetais. 4Mais non comeredes carne coa súa vida, quere dicir, co seu sangue. 5Tamén da vosa vida ‑do voso sangue‑ pedirei eu as contas. Pedireillas a todo home da vida do seu irmán. 6Quen mate un home, pola man de home morrerá, pois Deus fixo os homes conforme a súa imaxe. 7Reproducídevos, crecede, espalládevos pola terra e sometédea". 8Deus díxolle aínda a Noé e mais a seus fillos: 9‑"Vou establecer a miña alianza convosco e cos vosos descendentes, 10con todos os animais que están convosco, os paxaros, os gandos e as feras todas do monte, cantos saíron da arca e agora viven na terra. 11Fago convosco esta alianza: Endexamais será outra vez destruída vida ningunha polas augas do diluvio; non haberá outro diluvio que estrague a terra".

12E Deus engadiu: ‑"Este será o sinal da alianza que eu fago convosco e con todos os seres vivos que vos fan compaña, para todos os tempos: 13Poño o meu arco nas nubes, sinal da miña alianza entre min e a terra. 14Cando amoree nubes sobre a terra e apareza o arco nelas, 15lembrarei a miña alianza convosco e con todos os seres vivos, e non haberá máis augas de diluvio que destrúan a vida. 16Aparecerá o arco nas nubes e, ó velo, lembrarei a alianza perpetua entre Deus e todos os seres vivos". 17Deus aclaroulle a Noé: ‑"Este é o sinal da alianza que establezo entre min e canto ten vida na terra".

Pregunta: de qué vos sona a palabra "alianza" en misa?