Unha das principais características do ser humano é a súa capacidade comunicativa. O ser humano comunícase constantemente, sendo a linguaxe o seu principal medio para facelo.
Dentro dun mesmo idioma temos varias linguaxes: técnica, popular, poética... tamén temos a relixiosa.
Dentro da linguaxe relixiosa temos dúas grandes liñas: falar de Deus e falar con Deus.
Falar de Deus sería "emitir doctrina". Supoño que é o que fago con vós no catecismo.
Falar de Deus sería "emitir doctrina". Supoño que é o que fago con vós no catecismo.
Falar con Deus é persoal, empregamos símbolos como o xesto de persignarnos, e recitamos oracións, normalmente clasificadas como de alabanza, petición ou acción de grazas.
Baixo este punto de vista creo que tamén poderíamos clasificar como oración a música gospel, os cantos espirituais negros popularizados nas igrexas de Alabama na década de 1930. Un deles, aquí versioneado por Bruce Springsteen, é o famoso "We shall overcome". Esta canción tivo mesmo unha versión en galego, titulada "Venceremos nós", que foi interpretada por Luis Olivares.
Unha oración que sempre me gustou foi a de San Bernardo.
Lembrade,
Oh, piadosísima Virxe María,
que nunca se escoitou decir que ningún dos que acudiron á túa protección,
implorando a túa asistencia e reclamando o teu socorro
fora abandoado por ti.
Animado por esta confianza a ti tamén acudo oh, nai das virxes,
e aínda que xemendo baixo o peso dos meus pecados,
atrévome a comparecer ante a túa presenza soberana.
Non rexeites as miñas humildes súplicas
oh, nai do verbo divino.
Antes ben, escoitaas e acolleas benignamente.
Podemos ver de seguido unha oración islámica:
"O home é pequeno ante Allah. É pequeno cando está de pe, pequeno cando camiña, pequeno cando traballa, pois daquela a materia domínalle. Pero o home é grande cando está prostrado, pois logo o seu espíritu elévase máis aló dos mundos descoñecidos, elévase cara ao ceo".
Do Antigo Testamento podemos ler tamén o Salmo 63.
SALMO 63 (62)
Saudade infinita
1 Salmode David. Cando se encontraba no deserto de Xudá.
2 Deus, meu Deus, por ti madrugo, de ti ten sede a miña alma; por ti devece o meu corpo, en terra reseca, sedento e sen auga.
3 Miro cara a ti no santuario, para ver o teu poder e a túa gloria.
4 O teu amor é mellor cá vida, lóante os meus labios;
5 toda a miña vida te bendigo e levanto no teu nome as miñas mans.
6 Como de graxa e manteiga, estou satisfeito, con labios alegres lóate a miña boca.
7 No leito relémbrote, nas vixilias da noite penso en ti.
8 Ti es o meu auxilio, á sombra das túas ás estou contento;
9 a ti está unida a miña alma, a túa dereita é o meu apoio.
10 Os que queren a miña ruína baixarán ó profundo da terra;
11 caerán ó fío da espada, serán ración dos chacais.
12 En Deus alégrase o rei, gloríanse os que xuran no seu nome, mentres pechan a boca os mentireiros.
Conocedes o Rosario? Aquí tedes unha explicación moi detallada de cómo rezalo.
E aquí tedes máis oracións católicas.
E agora a pregunta: Por qué rezades? E, se non rezades, por qué non rezades?
Boa semana.
Baixo este punto de vista creo que tamén poderíamos clasificar como oración a música gospel, os cantos espirituais negros popularizados nas igrexas de Alabama na década de 1930. Un deles, aquí versioneado por Bruce Springsteen, é o famoso "We shall overcome". Esta canción tivo mesmo unha versión en galego, titulada "Venceremos nós", que foi interpretada por Luis Olivares.
Unha oración que sempre me gustou foi a de San Bernardo.
Lembrade,
Oh, piadosísima Virxe María,
que nunca se escoitou decir que ningún dos que acudiron á túa protección,
implorando a túa asistencia e reclamando o teu socorro
fora abandoado por ti.
Animado por esta confianza a ti tamén acudo oh, nai das virxes,
e aínda que xemendo baixo o peso dos meus pecados,
atrévome a comparecer ante a túa presenza soberana.
Non rexeites as miñas humildes súplicas
oh, nai do verbo divino.
Antes ben, escoitaas e acolleas benignamente.
Podemos ver de seguido unha oración islámica:
"O home é pequeno ante Allah. É pequeno cando está de pe, pequeno cando camiña, pequeno cando traballa, pois daquela a materia domínalle. Pero o home é grande cando está prostrado, pois logo o seu espíritu elévase máis aló dos mundos descoñecidos, elévase cara ao ceo".
Do Antigo Testamento podemos ler tamén o Salmo 63.
SALMO 63 (62)
Saudade infinita
1 Salmode David. Cando se encontraba no deserto de Xudá.
2 Deus, meu Deus, por ti madrugo, de ti ten sede a miña alma; por ti devece o meu corpo, en terra reseca, sedento e sen auga.
3 Miro cara a ti no santuario, para ver o teu poder e a túa gloria.
4 O teu amor é mellor cá vida, lóante os meus labios;
5 toda a miña vida te bendigo e levanto no teu nome as miñas mans.
6 Como de graxa e manteiga, estou satisfeito, con labios alegres lóate a miña boca.
7 No leito relémbrote, nas vixilias da noite penso en ti.
8 Ti es o meu auxilio, á sombra das túas ás estou contento;
9 a ti está unida a miña alma, a túa dereita é o meu apoio.
10 Os que queren a miña ruína baixarán ó profundo da terra;
11 caerán ó fío da espada, serán ración dos chacais.
12 En Deus alégrase o rei, gloríanse os que xuran no seu nome, mentres pechan a boca os mentireiros.
Conocedes o Rosario? Aquí tedes unha explicación moi detallada de cómo rezalo.
E aquí tedes máis oracións católicas.
E agora a pregunta: Por qué rezades? E, se non rezades, por qué non rezades?
Boa semana.
Ningún comentario:
Publicar un comentario